هالیتوزیس نام پزشکی بوی بد دهان است. بوی بد دهان میتواند یک مشکل کوتاه مدت و موقتی باشد و یا یک بیماری بلند مدت و موضعی. اگر شما هم به دنبال دارو و قرصی برای درمان بوی بد دهان هستید، بهتر است بدانید هالیتوزیس نشان دهنده ی نیاز دهان و دندان به شستشوی مرتب و اصولی است. این بیماری اغلب به خاطر عدم رعایت صحیح بهداشت دهان و دندان و عادات بد ایجاد میشود. به همچنین، ماندن باقیمانده ی غذا در دهان و یا بیماری های لثه نیز میتوانند عوامل ایجاد هالیتوزیس باشند.

اولین و مهم ترین درمان بوی بد دهان شستشوی مرتب و اصولی دهان و دندان است. باید به هنگام شستشو باقیمانده ی غذا و باکتری را از زبان، گونه ها و سقف دهان نیز پاک کنید.

در ادامه به معرفی دارو ها و قرص هایی برای رفع بد بویی دهان خواهیم پرداخت.

داروهایی که معرفی میشوند عموما بطور موقت اثر بوی نامطبوع دهان را از بین میبرند و برای رفع دائمی باید علت اصلی بوی بد دهان آن رفع گردد. هر دارو به موازات ایجاد اثرات درمانی مورد نظر، ممکن است سبب بروز عوارض ناخواسته نیز بشود.

۸ دارو و قرص موثر برای درمان بوی بد دهان عبارتند:

مترونیدازول:

قرص مترونیدازول برای درمان گستره وسیعی از عفونت ها استفاده میشود. در برخی مواقع این قرص برای رفع عفونت لثه از طرف پزشک تجویز میشود. اما توجه داشته باشید در صورتی که عامل اصلی عفونت برطرف نشود، مصرف خودسرانه این داروها تنها باعث مقاومت دارویی و نیاز به آنتی بیوتیک های قویتر میگردد.

اشتوتزن:

ترکیبات حاوی کلروفیل در این قرص، باعث تازه شدن نفس و رفع بوی بد دهان میشود. میتوانید روزی ۲ یا ۳ عدد از این قرص رابصورت روزانه استفاده نمایید.

لاکتوگام:

قرص جویدنی لاکتوکام محصولی پروبیوتیک است که برای مشکلات متعددی از جمله رفع بوی بد دهان استفاده میشود. پروبیوتیک ها به نوعی جایگزین دهانشویه ها برای از بین بردن باکتری های مضر دهان هستند.

کلرهگزیدین:

این دارو یک ضدعفونی کننده ی شیمیایی است که در برابر هر دو باکتری های گرم-مثبت وگرم-منفی موثر است. این دارو حاوی تمامی ملزومات مانند باکتریواستاتیک و ضد باکتری برای مبارزه با باکتری هاست. مصرف این دارو در غلظت پایین باعث غیر فعال کردن باکتری ها و در غلظت بالا باعث از بین بردن باکتری ها میشود. این دارو در برابر انواع خاصی از قارچ و ویروس نیز موثر است. از تماس این دارو با غلظت بالا، با چشم و گوش خودداری کنید. از این ماده با غلظت پایین علاوه بر تولید دهانشویه های خوراکی، در تولید مواد نگهدارنده نیز استفاده میشود. داروهای خوراکی حاوی این ماده با نام های تجاری Periochip، Peridex و Perichlor در بازار موجودند.

کلرید سیتیل پیریدینیوم (CPC):

از این ماده در تولید قرص های جویدنی لیکوفار، دهانشویه ها، خمیر دندان ها، اسپری های تنفسی، اسپری های گلو و اسپری های بینی استفاده میشود. این ضد عفونی کننده ی شیمیایی عملکرد ضد باکتری دارد و باکتری ها و سایر میکروب های مشابه را از بین میبرد. این دارو در زمینه ی محافظت از دندان ها در برابر پلاک ها و حفره ها نیز موثر است.

دی اکسید کلر:

این ماده خواص ضد عفونی کنندگی و اکسید کنندگی دارد و در از بین بردن میکروب های بیماری زا مانند قارچ ها، ویروس ها و باکتری ها موثر است. این دارو به همچنین در از بین بردن زیست لایه نیز موثر است. این ماده با غلظت کم در داروهای خوراکی و با غلظت بالا در برابر باکتری های سیاه زخم کاربرد دارد.

رانیتیدین:

رفلاکس اسیدی معده به معنای بازگشت تمامی محتویات معده به مری است؛ این رفلاکس باعث ایجاد بوی بد دهان میشود. رانیتیدین از ایجاد این مشکل جلوگیری میکند. میتوانید این دارو را با نام تجاری Zantac از فروشگاه ها تهیه کنید. این دارو مسدود کننده ی هیستامین بوده و تولید اسید در معده را کاهش میدهد.

سایمتیدین:

این دارو نیز در درمان رفلاکس معده و هالیتوزیس موثر است. سایمتیدین نیز مسدود کننده ی هیستامین است. این دارو با نام های تجاری Tagamet، Tagamet HB و Tagamet HB200 در دسترس است.