1- فیشورسیلنت :
حفرات و شیارهای آناتومیک سطح جونده دندانهای آسیا به عنوان مستعد ترین نواحی برای شروع پوسیدگی شناخته شده اند. 45 درصد از موارد پوسیدگی مربوط به این بخشها هستند.
فیشورسیلنت مسدود کردن شیارهای ریز سطح جونده دندان هاست که حتی با استفاده از مسواک هم تمیز نمی شوند تا از بروز پوسیدگی های بعدی پیشگیری شود. (70درصد کاهش پوسیدگی گزارش شده است).
در ساختار برخی از مواد فیشورسیلنت از یون فلوراید بهره گرفته شده است که حتی در موارد پوسیدگی اولیه می تواند منجر به بازگشت سلامت دندان هم گردد.
فیشورسیلنت با رویش اولین دندانهای دائمی(اولین آسیاهای بزرگ)در سن 6 سالگی توصیه می شود.
2- فلوراید تراپی:
با واردشدن فلوراید در ساختمان دندان مقاومت دندان  نسبت به پوسیدگی افزایش می یابد ،به طوری که شیوع پوسیدگی درضایعات بین دندانی تا 75 درصد کاهش می یابد.
وارنیش های فلوراید و ژل های فلوراید امکان درمان کودکان از سن 3 سالگی را فراهم کرده اند.
3- ارتودنسی پیشگیری:
انجمن دندانپزشکان کودکان آمریکا توصیه می کند اولین ملاقات دندانپزشک و کودک برای پیشگیری از بروز مشکلات دندان قبل از 3 ماهگی او باشد.
ایجاد برخی از عادات غیر تغذیه ای در کودک همچون مکیدن انگشت، مکیدن پستانک در طولانی مدت موجب بروز اختلات دندان شدید در آینده می گردد.
به طور ایده آل وقتی سیستم دندان شیری به دندان دائمی انتقال می یابد یک رشته اتفاقات به روشی مرتب و به موقع روی می دهد. وقتی این توالی گسیخته می شود مشکلاتی بر می خیزد که ممکن است وضعیت نهایی سیستم و دندان دائم را تحت تاثیر قرار دهد.
وقتی چنین گسیختگی هایی روی می دهند ممکن است اقدامات تصحیحی ممکن است نیاز باشد که انجام به موقع آنها نیاز به ارتد نسی در آینده را مرتفع می سازد.
4- فضا نگهدارنده:
کشیدن زودتر از موعد دندانهای شیری موجب حرکت دندانهای طرفین به طرف فضاهای خالی ایجاد شده و تنگ شدن فضای دندانهای دائمی آینده می گردد. فضا نگهدارنده با حفظ این فضاها رویش منظم دندانهای دائمی را تضمین می کند.
5- روکش دندان شیری:
چنانچه ترمیم دندان شیری وسیع باشد برای جلوگیری از شکستگی ترمیم یا پوسیدگی مجدد روکش مخصوص روی دندان در همان جلسه ترمیم چسبانده می شود که در زمان افتادن دندان شیری همراه آن خارج می گردد.